کشاورزی اصفهان باید پابرجا بماند| ضرورت برندنیگ زعفران نصف جهان و بازاریابی مناسب
گفتگو
بزرگنمايي:
پیام سپاهان - علی محسن زاده در گفت و گو با خبرنگار بازار، با اشاره به اینکه ایران و به ویژه اصفهان باید جایگاه خود را در زمینه صادرات زعفران در دنیا پیدا کند، اظهار کرد: در این مسیر کشاورزان ما با چالش های مختلفی روبرو هستند از جمله رقابت با کشورهای دیگر چراکه کشورهای نظیر اسپانیا و هند نیز در زمینه تولید زعفران فعال هستند و گاهی با قیمت های بسیار پایین تر در بازارهای جهانی با ما رقابت کنند.
وی با اهمیت بسته بندی و برندینگ اشاره کرده و می گوید: برای افزایش سهم بازار جهانی، نیاز به بسته بندی مناسب و برندینگ قوی وجود دارد تا زعفران ایرانی بهتر معرفی شود.
این کارشناس اقتصادی بیان کرد: حمایت جهاد کشاورزی و استاندرای اصفهان از این صنعت می تواند به کشاورزان کمک کند که بخشی از مشکلات ناشی از خشکی زاینده رود را با کشت این نوع گیاهان جبران کنند گرچه ما بر این عقیده ایم که مشکل خشکی زاینده رود و عدم کشت کشاورزان نیز باید جداگانه رفع شود.
سبقه زعفران اصفهان دیرینه تر از قائنات است
وی تاکید کرد: دلیلی ندارد به دلیل مدیریت غلط، یک حوضه آبریز را مجبور کنیم از شغلی که به واسطه حضور 97 درصدی رودخانه زاینده رود در اصفهان که خود یک میراث تاریخی است را رها کنند، باید مشکلات این حوضه به درستی رفع شود.
جالب است بدانیم که زعفرانی که به واسطه خشکی زاینده رود، از جایگزینی آن برای رفع مشکلات مالی کشاورزان صحبت می کنیم، سابقه ای دیرینه تر از قائنات در اصفهان دارد چراکه اصفهان مهد کشاورزی کشورمان بوده است و حتی اکنون نیز برترین و بیشترین محصولات کشاورزی و دامی در این استان تولید می شود
محسن زاده با بیان اینکه تمدن اصفهان و شغل مردم این منطقه بر پایه این رودخانه دایمی اصفهان شکل گرفته است، گفت: جالب است بدانیم که زعفرانی که به واسطه خشکی زاینده رود، از جایگزینی آن برای رفع مشکلات مالی کشاورزان صحبت می کنیم، سابقه ای دیرینه تر از قائنات در اصفهان دارد چراکه اصفهان مهد کشاورزی کشورمان بوده است و حتی اکنون نیز برترین و بیشترین محصولات کشاورزی و دامی در این استان تولید می شود.
برنج لنجان میراث معنوی اصفهان است
وی گفت: برنج اصفهان اسبقه چندین هزار ساله دارد، آب بسیاری کمی مصرف می کند و نحوه کاشت آن نیز سینه به سینه به نسل کنونی رسیده است؛ این برنج میراث معنوی این استان است که عطر و بوی آن در تاریخ ذکر شده است و مانند ندارد.
این کارشناس اقتصادی گفت: متاسفانه کارشکنی های بسیاری برای کاشت این برنج انجام شد به نوعی که ابتدا آن را با بیماری های خاصی ارتباط دادند و وقتی از این مسیر، راهی برای بر زمین زدن برنج نصف جهان حاصل نشد، خشکی اصفهان و آب بری برنج را بهانه کردند.
وی گفت: بدین ترتیب در شرایطی که ما دیگر کشت برنج چندانی نداریم، در حوضه کارون، هر روز بر هکتارهای کشت آن اضافه می شود در حالیکه میزان آب بری برنج جنوب با برنج لنجان حتی قابل مقایسه نیست، امیدواریم این محصول اصفهان نیز احیا شود.
لینک کوتاه:
https://www.payamesepahan.ir/Fa/News/949978/